W modelu kolorów CMYK, zastosowanie oparte na zasadzie absorpcji światła przez atramenty umożliwia przeniesienie barw na powierzchnię papieru. Podczas ekspozycji na światło, atrament absorbuje określone długości fal, podczas gdy pozostałe są odbijane z powrotem do obserwatora. Teoretycznie, zgodnie z teorią kolorów, mieszanie barwników w odcieniach niebieskozielonego (C - cyan), purpurowego (M - magenta) i żółtego (Y - yellow) powinno dać kolor czarny. Niemniej jednak, ze względu na właściwości chemiczne używanych w druku atramentów, ich kombinacja prowadzi do uzyskania odcienia burobrązowego. Dlatego konieczne jest dodanie dodatkowego barwnika czarnego (K), aby osiągnąć pełną intensywność czerni.
Warto zaznaczyć, że w celu oznaczenia koloru czarnego używa się litery K, a nie B, która jest już zarezerwowana dla koloru niebieskiego (błękitnego - Blue) w innym modelu kolorów. Z tego powodu proces drukowania przy użyciu czterech kolorów jest nazywany drukiem czterokolorowym. Ważne jest pamiętać, że kolory o charakterze subtraktywnym (CMY) i addytywnym (RGB) są wzajemnie dopełniające. Mieszając dwa kolory o charakterze subtraktywnym, uzyskuje się kolor o charakterze addytywnym i odwrotnie. Proces subtraktywnego mieszania barw atramentu polega na tym, że kolory pochodne tracą na intensywności, zbliżając się do koloru czarnego. Stanowi to przeciwność dla procesów mieszania światła, które prowadzą do uzyskania jasnych i intensywnych kolorów.