Czy gładki papier jest zawsze gładki?
Mamy dobry sprzęt, zwracamy uwagę na jakość kupowanego przez nas tuszu czy wkładu laserowego, a jednak wydruk nie jest satysfakcjonujący. Jednocześnie zauważamy, że tusz czy wkład laserowy zbyt szybko się kończy – nieproporcjonalnie do tego, jak często i dużo drukujemy. Zaczynamy podejrzewać, że producent tuszu trochę oszukuje, a marka drukarki nie jest wcale tak dobra. Tymczasem kiedy na oślep szukamy winowajcy nie tam, gdzie trzeba, prawdziwy winny często leży spokojnie, myląc niewinną bielą.
Papier. Przede wszystkim nie każda biel to biel, o czym już pisaliśmy. Ale jest jeszcze jedna cecha papieru, na którą często nie zwracamy uwagi. To jego szorstkość. Do pomiaru szorstkości stosuje się metodę Bendtsena (odnośnie do papieru niepowlekanego) lub PPS (odnośnie do papieru powlekanego). Skoro mamy specjalne pomiaru i testowania, szorstkość nie może być czymś obojętnym. Gładkości nie ocenimy z pewnością „na pierwszy rzut oka”. Warto skonsultować się z producentem i dokładnie zapoznać się ze specyfikacją. Gładkość (prawdziwa, nie „na oko”) to duża zaleta papieru Imprime, m.in. papieru w roli CAD/GIS/AEC. On nie będzie ukrytym sprawcą kiepskiego wydruku ani zdradliwą gąbką na tusz. To materiał, który ma służyć dokładnie do tego, do czego jest kupowany – wiernie drukować, a nie marnie odwzorowywać. Dlatego warto, kupując „gładki” papier, zainteresować się, czy nie jest jednak zbyt szorski.